نظارت بر اساس استاندارد TS EN 13374 سیستم‌های حفاظتی لبه موقت - ویژگی‌های محصول و روش‌های آزمون

بر اساس استاندارد TS EN 13374، یک سیستم نرده محافظ باید شامل یکی از ترکیبات زیر باشد: نرده اصلی، نرده میانی و تخته پا (لبه‌پوش) یا سیستم محافظ میانی (حصار، توری و غیره) همراه با تخته پا. نرده اصلی و تخته پا به عنوان الزامات پایه تعریف شده‌اند، در حالی که برای فضای بین این دو، می‌توان از نرده میانی یا محافظ میانی (نرده عمودی، حصار، شبکه ایمنی و...) استفاده کرد.

شبکه‌هایی که به عنوان سیستم محافظ میانی استفاده می‌شوند، باید با الزامات استاندارد TS EN 1263-1 مطابقت داشته باشند. اتصالات شبکه باید الزامات بارگذاری مربوط به کلاس‌های نرده در استاندارد TS EN 13374 را تأمین نمایند. شبکه‌ها باید به گونه‌ای کشیده شوند که از شل بودن جلوگیری شود.

نرده اصلی

فاصله عمودی بین هر نقطه بالایی نرده اصلی و سطح کار باید حداقل ۱۰۰۰ میلی‌متر باشد. نرده‌های اصلی باید پیوسته باشند و هیچ فضای افقی نباید کمتر از ۱۲۰ میلی‌متر باشد.

تخته پا (لبه‌پوش)

فاصله عمودی بین هر نقطه بالایی تخته پا و سطح کار باید حداقل ۱۵۰ میلی‌متر باشد. تخته پا باید به گونه‌ای طراحی شود که از وجود فاصله بین آن و سطح کار جلوگیری کند. اگر فاصله‌ای وجود داشته باشد، نباید به اندازه‌ای باشد که یک کره به قطر ۲۰ میلی‌متر از آن عبور کند.

سیستم محافظ میانی یا نرده میانی

ابعاد اجزای سیستم نرده‌ای در استاندارد TS EN 13374 با مقادیر تعریف‌شده در بند ۶ پیوست ۴ (A) آیین‌نامه ایمنی و بهداشت کار در کارهای ساختمانی تحت عنوان "کار در ارتفاع" مطابقت دارد، اما در این استاندارد اطلاعات به‌صورت جزئی‌تر ارائه شده است.

طبقه‌بندی سیستم‌های نرده موقت

در استاندارد TS EN 13374، سیستم‌های نرده موقت به سه کلاس مختلف تقسیم می‌شوند: کلاس A، کلاس B و کلاس C:

کلاس A

کلاس A تنها در برابر بارهای استاتیک مقاومت می‌کند و برای موارد زیر طراحی شده است:

  • حمایت از شخصی که به نرده تکیه داده یا در کنار آن راه می‌رود

  • متوقف کردن جمعی فردی که به نرده برخورد کرده یا سقوط کرده است

کلاس A باید در شیب‌هایی کمتر از ۱۰ درجه استفاده شود. شیب خود سیستم نرده نسبت به سطح کار نباید بیش از ۱۵ درجه باشد. اگر نرده میانی وجود دارد، فضاهای باز باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که کره‌ای به قطر ۴۷۰ میلی‌متر از آن عبور نکند. اگر نرده میانی وجود ندارد یا پیوسته نیست، سیستم باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کره‌ای به قطر ۲۵۰ میلی‌متر نتواند از آن عبور کند. (TS EN 13374:2013)

کلاس B

کلاس B در برابر بارهای استاتیک و ضربه‌های دینامیکی خفیف مقاومت می‌کند و برای موارد زیر مناسب است:

  • حمایت از شخصی که به نرده تکیه داده یا در کنار آن راه می‌رود

  • متوقف کردن جمعی فردی که به نرده برخورد کرده یا سقوط کرده است

  • متوقف کردن جمعی شخصی که از سطح شیب‌دار سقوط کرده یا به پایین غلتیده است

کلاس B را می‌توان برای شیب‌های کمتر از ۳۰ درجه بدون محدودیت ارتفاع سقوط، یا برای شیب‌های کمتر از ۶۰ درجه و ارتفاع سقوط کمتر از ۲ متر استفاده کرد.

شیب سیستم نرده کلاس B نسبت به خط عمود نباید بیش از ۱۵ درجه باشد. این سیستم باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کره‌ای به قطر ۲۵۰ میلی‌متر نتواند از هیچ فضای باز آن عبور کند. (TS EN 13374:2013)

کلاس C

کلاس C برای محافظت از افراد در برابر لغزش یا سقوط از سطوح شیب‌دار با شیب زیاد طراحی شده و در برابر نیروهای دینامیکی بالا مقاومت دارد:

  • متوقف کردن جمعی فردی که از سطح شیب‌دار سقوط یا لغزش کرده است

این سیستم در شیب‌های بین ۳۰ تا ۴۵ درجه بدون محدودیت ارتفاع سقوط، و در شیب‌های بین ۴۵ تا ۶۰ درجه با حداکثر ارتفاع سقوط ۵ متر قابل استفاده است.
اگر شیب بیش از ۶۰ درجه و ارتفاع سقوط نیز بیش از ۵ متر باشد، استفاده از نرده موقت مطابق استاندارد مجاز نیست.
در چنین شرایطی باید سیستم نرده را به ناحیه کاری نزدیک‌تر کرد تا ارتفاع سقوط کاهش یابد یا مثلاً در هر ۲ یا ۵ متر یک سیستم نرده نصب شود.
نرده کلاس C باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کره‌ای به قطر ۱۰۰ میلی‌متر نتواند از هیچ فضای باز آن عبور کند.

الزامات طراحی استاتیک و دینامیک برای کلاس‌های نرده موقت

  • کلاس A: نیازی به مقاومت در برابر بار دینامیکی ندارد. فقط باید بارهای استاتیکی مشخص‌شده در استاندارد را تحمل کند.

  • کلاس B: باید علاوه بر بارهای استاتیکی، توانایی جذب انرژی جنبشی ۱۱۰۰ ژول را در ارتفاع تا ۲۰۰ میلی‌متر بالاتر از سطح کار داشته باشد. در قسمت‌های بالاتر باید انرژی ۵۰۰ ژول را جذب کند.

  • کلاس C: نیازی به بار استاتیکی ندارد اما باید بتواند انرژی جنبشی ۲۲۰۰ ژول را در ارتفاع تا ۲۰۰ میلی‌متر بالاتر از سطح کار جذب کند. در قسمت‌های بالاتر، باید انرژی ۵۰۰ ژول را جذب کند. (TS EN 13374:2013)

نمونه‌هایی از الزامات طراحی دینامیکی در شرایط واقعی کاری:

  • سیستم‌های نرده کلاس B و C باید در برابر برخورد فردی به وزن ۷۰ کیلوگرم با سرعت ۴٫۳۲ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۱۰۰ سانتی‌متری از زمین مقاومت کنند، یا

  • یک رول غشای ۱۰ کیلوگرمی که با سرعت ۵۳ کیلومتر بر ساعت از ارتفاع ۱۵ سانتی‌متری به سیستم نرده کلاس B در سقف شیب‌دار ۳۰ درجه برخورد کند، یا

  • مانومتر یک مخزن تحت فشار با وزن ۰٫۸ گرم که با سرعت ۲۶۶ کیلومتر بر ساعت به ارتفاع ۱۹ سانتی‌متری سیستم نرده کلاس C برخورد کند، باید بدون آسیب‌دیدگی انرژی را جذب کند.

در این مثال‌ها، تمامی اصطکاک‌ها نادیده گرفته شده‌اند.

Scroll Up